Dag 14 Humberstone

Vandaag zou een griezelige dag worden. Humberstone. Het verlaten stadtje is 45minuten rijden vanaf iquique. Eerst moesten we een half uur lopen naar de bushalte. De ticketverkoop was bij een kantoortje zo groot als een slaapkamer, ongeveer 4x4 meter en er stonden allemaal chagreinige mensen te dringen voor tickets. Onze bus zou elk moment vertrekken en de mevrouw achter de balie was gewoon rustig aan het bellen alsof er niks aan de hand was. De rij liep helemaal de straat uit en we vroegen ons af of we het zouden halen. Eenmaal aan de beurt bleken de tickets samen 3800 pesos te zijn, ongeveer E6 totaal. Toen de bus eenmaal aankwam dachten we, hehe eindelijk zitten we. Maar even later brak er paniek toen mensen dezelfde stoel hadden geboekt als de onze! De bus raakte voller en voller en toen kregen we te horen dat we in de verkeerde bus zaten! Snel eruit en naar het volgende busje zoeken. Het bleek een minivan te zijn waar max 20 personen in konden. De Chilenen trekken er zich niks van aan en gaan gewoon op elkaars schoot zitten. We zaten in totaal met 27 mensen gepropt in de minivan. Alsof dat nog niet erg genoeg was, we waren 15 minuten te laat en de chauffeur wilde de tijd inhalen door op 50kmh wegen 100 te rijden en op de snelweg 120+ Niet echt veilig dus....

Eenmaal aangekomen bij Humberstone was de zon al stekend heet en we hadden maar 1 liter water voor de hele dag. Nergens limonade of sapjes te koop dus we moesten echt zuinig doen! Het was zo heet dat het lopen niet leuk was, we moesten zo veel mogelijk in de schaduw blijven en dat deden we.
We liepen niet volgens de aangewezen kaart door het dorp, we gingen gewoon onze eigen weg en het bleek dat niemand hier liep. Een heel dorp voor ons zelf! Het was best leuk en spannend om te zien maar na anderhalf uur lopen begonnen we er wel genoeg van te krijgen. Ons water was bijna op en we moesten echt rusten.
Op een gegeven moment kwamen we erachter dat we het saaiste gebied hadden doorgelopen en het echte mijnwerk was helemaal aan de andere kant. We besloten ondanks de hitte toch richting de mijnen te lopen en hier zagen we hoe ze vroeger werkten. Overal stonden gebouwen en mashines te roesten, al meer als 150 jaar lang.
Er was ook nog een andere plek waar we de mijn van dichtbij konden bekijken maar we hadden geen energie meer over en gingen na 3,5 uur naar de bushalte.
Bij de bushalte reden ondertussen al 2 bussen door zonder dat wij het door hadden. We waren erg moe en uitgeput. Gelukkig kwam een gezellige man met zijn gezin langsrijden om iemand af te zetten. Hij vroeg of we naar equique gingen en gaf ons een lift. De man had een auto van de zaak gekregen en kon daardoor een dagje uit met heel zijn gezin. Ondanks de erg hobbelige en hard remmende en gasgevende rit was het toch leuk. We hadden op deze manier ook nog eens E6 bespaard! Hij zette ons af aan de rand van equique. 1 uur liepen we richting ons hotel waar we uitgeput in bed ploften.

Jammer dat we niet in de avond in Humberstone zaten, ze zeggen dat de geesten van de mijnwerkers nog rondzwerven!