Dag 17 Uyuni

Wat een kut bus! Nog nooit in zo'n slechte bus gezeten!
Het ging de hele tijd hoebel hoebel boem boem boem, hoofdpijn hoofdpijn hoofdpijn, bevries bevries bevries. Wat koooooouddd! En de ramen konden niet eens goed sluiten.
Het was zo koud dat de damp van onze adem letterlijk bevroor op het raam.

Aangekomen in Uyuni was het 4 uur 's nachts en -15!! Er was een lief hondje dat naar ons toe kwam rennen en ons gedag kwam zeggen. Ik had nog nooit zo'n schattige zwerfhond gezien, het leek op een beertje! Ookal was hij zo schattig, we wilden snel een hotel vinden! Gelukkig was er een aardige man die ons de weg wees.
We sliepen in een oerlelijk hotel dat op een gevangenis leek!

Volgende dag.

Jp moest naar de wc....
...
Hij had buikpijn vertelde hij..
Ik was aan het wachten en wachten maar hij kwam maar niet..
Op een gegeven moment ging ik hem zoeken.. Nadat ik rustig mijn tanden had gepoetst, mijn haar had gedaan en de tas had opgeruimt. Het was inmiddels 3 kwartier later en JP zat nog steeds op de wc. Hij bleek mij de hele tijd geroepen te hebben dat die sukkel geen wc papier had! Arme JP met zijn vieze diaree. staand boven de wc.
Ik zag zijn hoofd uit een raampje van de wc komen en hij vroeg heel zielig kun je wc papier pakken. Ik de hele tijd zoeken zoeken zoeken, geen wc papier! Even naar het winkeltje lopen en JP was weer blij! HAHAHAHAHA. JP JP JP.

Verder hebben wij vandaag een excursie voor morgen geboekt en het stadje verkend.

We wisselden van hotel want dit was niks. Een lief klein mannetje liet ons de kamer zien en we waren blij! Eindelijk een warme douche.

Deze avond voel ik mij zo raar en ik vertel jp dat we echt even naar buiten moeten.
Het blijkt dat Oma vandaag is overleden.
Nu we dit schrijven 20-07-12 komen we achter dit bizarre toeval. Of was het geen toeval?...
Rest in Peace omaatje hak. <3